Earth Hour 2011

   This is the third year I've been participating an Earth Hour. Last year, Earth Hour 2010, about 15 million Filipinos participated and broke the record as the most numbered who turned off the lights. Congrats 'Pinas! :)


   In 2009, my first time, I had a funny experience... My ever-talkative cousin was with us that day(night). Before it hit 8:30 PM, she was already there.....talking! :D So the one hour lights off went on. 


COUSIN: "Oh, 30 minutes has passed." 
ME: "Yes, it's been 30 minutes of your non-stop talking! HAHA.*my Tita beside us laughed*  And even more than that, 'cause you were already here before 8:30!" :D 


  


    This year, I planned to do it again and I DID. Have retweeted some tweets to help promote and join the Earth Hour. Here's one from Ms. D.

 


   While waiting to put the lights on at 9:30, I was checking twitter (err... just on phone :D),and laughed at those stories of the ones I'm following who also joined the Earth Hour. Some  were scared 'cause it's too dark, they might have seen ghosts. HAHA. I read one who bumped his head to the mirror 'coz he couldn't see it. Those were just a few. Funny but if you think beyond that, it's for a cause, they want to do their part as earth always does its part for/to us. 
   After an hour of lights off, I felt great because I helped save Mother Earth even just for 60 minutes. 
   But... I hope we all do this not just every Earth Hour, which happens only once a year. Let's do this as often as we can! This is not just for us, but for the generations to come, for the children of our children... :) 

First Azkal Reply




   Before getting replies from Azkals' superstar (HUWAW) Phil Younghusband and my hunny goalie (HAHA) Neil Etheridge, I already received one from Chris Greatwich, though I hadn't known him yet then. I just saw his username on Phil's timeline calling him "mate"...so I knew from there he's an Azkal! :) 

   Here's what I got: 


Inspired by Ms. D

   I've been reading Ms. Divine Lee's blog posts and I must say... MUST READ talaga ang blog nya! :)


   Maliban sa mga magagandang photos (taken in and out of the country), mga info na bubusog sa utak mo, mga beauty at fashion tips galing mismo kay Ms. D..... maaliw ka sa kanya kung paano sya makipag-interact, ang pagsagot sa mga katanungan na may halong beckiness (gay lingo). Kagaya nalang kahapon ng umaga, halos magdadalawang oras na akong tumatawa kakabasa ng mga posts nya. Sa kaaliwan ko sa pagbabasa, nakalimutan ko nang inumin ang kapeng tinimpla ko. Kaya ayun, lumamig na! Haha! 


   Peg ko na talaga sya! (Well, matagal na.) Been following her on twitter for more than a year now. At naka-ilang tanggap na rin ako ng reply sa kanya. Nung unang reply nya sa akin, eh hindi pa ako makapaniwala. Kasi naman, as we all know, ang laki ng pangalan nya (anak lang naman sya ni Mr. Delfin Lee, ang may-ari ng Globe Asiatique). Fashionista. Sosyalera (with sosyalero't sosyalerang friends). Kung titignan mo napakataas na tao, yung parang hindi ba ma-reach. Pero sa totoo lang...very down-to-earth pala. 


   At dahil na-inspire ako ni Ms. D (na may pagka-inggit bigtime ako... haha), I PROMISE TO UPDATE THIS BLOG AS OFTEN AS I CAN :) 





UNTITLED (walang maisip eh :D)



     OH MY GOD!!! Hanggang ngayon, yan pa rin ang mga katagang nasasambit ko sa utak ko! Haha! 
     May nangyari kasi kaninang hindi ko inaasahan. Nakatanggap ako ng isang mensahe mula sa isang taong ( person # 1) hindi ko naman personal na kakilala pero, kilala ko sya. Haha! Labo! :D 
     Ganito kasi yun... ngayong araw na ito, isang taon na ang nakakaraan nang makilala ko ang isang taong (person # 2)  mula pa sa kabilang bahagi ng mundo, pero isa rin syang Pilipino. 
     Mamayang gabi (well,gabi na nga :D) ko pa sana itu-tweet ang aking mga saloobin o nararamdaman sa unang anibersaryo ng aming pagkakakilala (HUWAW! :D)... Kaso, si Person#1 ay nagmensahe kanina. Nang ako'y sumagot, nakatanggap uli ako ng tugon sa kanya. Nung sasagutin ko na uli ang kanyang mensahe sa ikalawang pagkakataon, ako'y napaisip muna "Sasabihin ko kaya? Ilalagay ko kaya ang pangalan ni Person#2?"... Nagbuntong hininga muna ako bago ko pinindot ang "send". At sa kanyang pangalawang tugon, hindi ko nagustuhan ang kanyang mensahe,dahil alam ko ang mga pangyayari isang taon na ang nakakalipas. Ayaw ko na sanang sagutin iyon. Ngunit, hindi pa ako sumasagot, nakatanggap na naman ako ng mensahe mula kay Person#1. AT YUN ANG GUMIMBAL SA AKING MAINIT NA HAPON!!! Hahaha! Kahit na anong gawin ko, kahit nakaka-badtrip ang pangyayari, nakangiti pa rin ako dahil sa mensahe nyang iyon! :)) Naku,nung mabasa ko yung mensahe.....hindi na ako mapakali. Hindi ko na alam gagawin ko! Hahaha! Nakakatawa rin dahil hindi ko talaga inaasahan yun! Nakakabigla! Pagkatapos ng isang taon, saka lang nasabi yun?!!! Hahaha! At isa pa, hindi na ako nakilala ni Person#1... :D 
     Hindi ko alam kung maiintindihan ba itong sinusulat ko ngayon dahil alam kong malabo ang aking pagku-kwento. Hahahahaha! 
     Bahala na kayong umintindi. Basta ako..... MASAYA! :)) 








********** Want a clue? HANAPIN NYO!!! :p